Bücher online kostenlos Kostenlos Online Lesen
Werke

Werke

Titel: Werke
Autoren: Gotthold Ephraim Lessing
Vom Netzwerk:
abgaben, erhellet eben daselbst, aus Z. 987. 88. Tanaquill Faber scheint geglaubt zu haben, daß es nicht wirklich bemalte Flaschen gewesen, die man den Toten beigesetzt, sondern daß man nur um sie her dergleichen Flaschen gemalt; denn er merkt bei der letzten Stelle an: Quod autem lecythi mortuis appingerentur, aliunde ex Aristophane innotuit. Ich wünschte, er hätte uns dieses aliunde nachweisen wollen.
    (49)   Servius ad Aeneid. VI. v. 233: Somnum cum cornu novimus pingi. Lutatius apud Barthium ad Thebaid. VI. v. 27: Nam sic a pictoribus simulatur, ut liquidum somnium ex cornu super dormientes videatur effundere.
    (50)  Denkbilder der alten Völker S. 193. deut. Übers.
    (51)  Die diejenigen benennt, welche dem Amemptus das Denkmal gesetzet,
    LALVS. ET. CORINTHVS. L.
    V. Gruteri Corp. Inscr. p. DCVI. Edit. Graev.
    (52)  S. Lipperts Dakt. I. 366.
    (53)  Thebaid. X. v. 100. Barth hätte nicht so ekel sein, und dies-Zeilen darum zu kommentieren unterlassen sollen, weil sie in einigen der besten Handschriften fehlen. Er hat seine Gelehrsamkeit an schlechtere Verse verschwendet.
    (54)  Corp. Inscript. p. LXVII. 8.
    (55)  Allegorie S. 81.
    (56)  Inscript. antiq. quae in Etruriae Urbibus exstant Par. I. p. 455.
    (57)  Ibid. p. 382: – Tabula, in qua sub titulo sculptum est canistrum, binae corollae, foemina coram mensa tripode in lectisternio decumbens, Pluto quadriga vectus animam rapiens, praeeunte Mercurio petasato et caduceato, qui rotundam domum intrat, prope quam jacet sceletus.
    (58)  Inscript. cap. I. p. 17; vom Gori am letztern Orte angeführt.
    (59)  Descript. des Pierres gr. p. 517. n. 241.
    (60)  Pallida, lurida Mors.
    (61)  Atris circumvolat alis. Horat. Sat. II. I. v. 58.
    (62)  Fila sororum ense metit. Statius Theb. I. v. 633.
    (63)  Mors avidis pallida dentibus. Seneca Her. Fur.
    (64)  Avidos oris hiatus pandit. Idem Oedipo.
    (65)  Praecipuos annis animisque cruento ungue notat. Statius Theb. VIII. v. 380.
    (66)  Fruitur coelo, bellatoremque volando campum operit. Idem ibid. v. 378.
    (67)  Captam tenens fert Manibus urbem. Idem Th. I. v. 633.
    (68)  Alcest. v. 843. wo ihn Herkules Ανακτα τον μελαμπεπλον νεκρων nennet.
    (69)  Eben daselbst, Z. 76. 77, wo er von sich selbst sagt:
    Ιερος γαρ όυτος των κατα χϑονος ϑεων,
    Οτου τοδ’ ενχος κρατος άγνισει τριχα.
    (70)  Wenn anders das πτερωτος αδας in der 261sten Zeile von ihm zu verstehen ist.
    (71)   Polymetis p. 261. The Roman poets sometimes make a distinction between Lethum and Mors, which the poverty of our language will not allow us to express; and which it is even difficult enough to conceive. Perhaps, they meant by Lethum, that general principle or source of mortality, which they supposed to have its proper residence in hell; and by Mors, or Mortes, (for they had several of them) the immediate cause of each particular instance of mortality on our earth.
    (72)  Thebaid. IX. v. 280.
    (73)  Libr. V. cap. 19. p. 425. Edit. Kuh.
    (74)   Act. Litt. Vol. III. Parte III. p. 288: Consideremus quasdam figuras arcae Cypseli in templo Olympico insculptas. Inter eas apparet γυνη οδοντας κ. τ. λ. – Verbum Κηρα recte explicat Kuhnius mortem fatalem, eoque loco refutari posse videtur Auctoris opinio de minus terribili forma morti ab antiquis tributa, cui sententiae etiam alia monimenta adversari videntur.
    (75)  Gattakerus de novi Instrumenti stylo cap. XIX.
    (76)   Apuleius de Deo Socratis. ( p. 110. Edit. Bas. per Hen. Petri) Est et secundo signatu species daemonum, animus humanus exutus et liber, stipendiis vitae corpore suo abjuratis. Hunc vetere Latina lingua reperio Lemurem dictitatum. Ex hisce ergo Lemuribus, qui posterorum suorum curam sortitus, pacato et quieto numine domum possidet, Lar dicitur familiaris. Qui vero propter adversa vitae merita, nullis bonis sedibus incerta vagatione, ceu quodam exilio punitur, inane terriculamentum bonis hominibus, caeterum noxium malis, hunc plerique Larvam perhibent. Cum vero incertum est quae cuique sortitio evenerit, utrum Lar sit an Larva, nomine Manium deum nuncupant, et honoris gratia Dei vocabulum additum est.
    (77)  Epist. XXIV.
    (78)   Sittliche Zuchtbücher des hochberühmten Philosophi Seneca. Strasburg 1536, in Folio. Ein späterer Übersetzer des Seneca, Konrad Fuchs, (Frankf. 1620) gibt die Worte, et Larvarum habitum nudis ossibus cohaerentium, durch »und der
Vom Netzwerk:

Weitere Kostenlose Bücher